سرنوشت وحشتناک قاتلین امام حسین(ع)

سان بن انس یا شیطان رجیم:
او از کوفه به بصره گریخت و مختار دستور داد نخست خانه اش را ویران کردند. او با آگاهی از موضوع به قادسیه گریخت و در بیابانها و روستاها مخفی شد. اما مأموران مختار بر اثر پی جویی او را دستگیر کرده ؛ ابتدا انگشت های او را بریدند، بعد دست و پایش را قطع کرده و سپس او را در روغن جوشان و آتش شعله ور انداختند.

بجدل بن سلیم:  
هنگامی که وی را دستگیر کردند. دست ها و پاهایش را قطع نموده و او را در بیابان برهوت رها کردند تا به جهنم رفت.

تیره بختان سنگدل:
در ادامه کار مختار دستور داد که کسانی که با اسب از روی پیکر حسین (ع) رد شدند را ابتدا با میخ به زمین دوختند و آن چنان با اسب از روی آن ها رد شدند که بدنشان بر روی زمین تخت شد و به آن چسبید و سپس بدنشان را به آتش کشیدند.

شمر ملعون:
او از سپاه بدترین مردم بود و حرام زاده ای بیش نبود . او پرونده ننگین داشت . او مرض هایی مثل مرض "پیسی" گرفته بود. بعد از دستگیری، وی را به روغن جوشان انداختند تا که این پیکر پلید از صحنه روزگار حذف شود.

خولی:
از کسانی بود که ذره ای از کیفر شقاوت خویش را کشید. وقتی به خانه او وارد شدند از همسرش پرسیدند که خولی کجاست و همسرش در حالی که اشاره به مستراح داشت گفت: نمی دانم. آن ها به مستراح رفتند و خولی را در حالی که در مستراح زیر سبدی پنهان شده بود کشتند و جسد وی را به آتش کشیدند.